Z marką Rasasi nie znamy się jakoś szczególnie blisko. do tej pory zdołałem zapoznać się z zaledwie kilkoma ich propozycjami. Firma sięga tradycjami do roku 1979 a jej siedziba mieści się w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Mimo niedługiego stażu i egzotycznego pochodzenia, Rasasi zdołało osiągnąć na rynku orientalnych pachnideł znaczącą pozycję i wysoką rozpoznawalność, przynajmniej w środowisku pasjonatów. O Tasmeem dla mężczyzn naczytałem się niegdyś wielu pozytywnych opinii. Naturalnie wzbudziły one chęć sprawdzenia, czy te ochy i achy staną się również moim udziałem. Jedyne, czego się obawiałem, to obecność w składzie róży. Jako że odważny jestem i kwiatowych zapachów się nie boję, to jednak pewne odmiany tego kwiatu nie lubią się z moim nosem. Arabska stylistyka perfumeryjna znana jest z nieśmiertelnego połączenia róży i oudu, które z racji swej popularności zdążyło się już niektórym przejeść. W żadnym wypadku mnie to nie dziwi. Krótki rzut oka na portfolio Montale, innego ważnego gracza na rynku arabskim, i robi się baaardzo monotematycznie. Zestawienie różano-agarowe osobiście bardzo przypadło mi do gustu ale też wybitnym znawcą tego tematu w perfumiarstwie nazwać się nie mogę. Oud w moim odczuciu potrafi okiełznaćć nawet te bardziej agresywne odsłony róży. Dzięki temu wychodzi bardziej akceptowalny mix dla mego powonienia. Tasmeem Men proponuje proponuje coś innego, raczej europejskiego w swoim brzmieniu: różę bez oudu, za to z wanilią oraz (wałkowaną obecnie na potęgę) tonką.
